AKP’NİN İZMİR GAFLARI

AKP’NİN İZMİR GAFLARI

İki hafta evvel, Çeşme Güneşi’nde yazdığım bir yazıda AKP’nin İzmir raporundan bahsetmiştim. Bu raporda İzmirle ilgili AKP’lilerin yaptığı gafların oylarını nasıl etkilediğini tespit etmişler ve artık daha dikkatli olmak gerektiği sonucuna varmışlardı. Sanıyorum bu raporun açıklanmasının ardından bir ay geçmedi. İktidar şimdi yeniden bir gafıyla İzmir sahnelerinde...

İzmir’in başarılı gazetecilerinden Elif Demirci’nin haftaya damgasını vuran haberini muhakkak okumuşsunuzdur. Haber kısaca şöyle; Orman ve Su İşleri Bakanı Veysel Eroğlu’nun Buca’da katıldığı bir etkinlikte, elektriklerin kesilmesi üzerine bakan Eroğlu ile AKP İzmir İl Başkanı arasında inanılmaz bir diyalog geçiyor. Elektrikler kesildiği için Buca Belediye Başkanı Ercan Tati’yi suçlayan AKP İl Başkanına cevaben Bakan Eroğlu; "Tesisi alın elinden, kesin cezayı" deyiveriyor.

Devletlüm buyuruyor yani: Kesin cezasını!

Şimdi bu meseleye hangi açıdan bakarsak bakalım yasakçı, despot, baskıcı bir zihniyetin tezahürü olduğu gerçeği değişmiyor.

İktidarın çoğunlukçuluğa dayanarak gerçekleştirdiği diktatoryal uygulamalar düşün dünyamızın sınırlarını zorluyor. Peki şimdi bu zihniyeti bir kenara koyalım ve şu sorunun cevabını arayalım: İzmir’de 30 ilçe belediyesinin 29’u ve artı büyükşehir CHP’de. Yani İzmir’de yerelde iktidar CHP’nin. Hem de ezici bir çoğunlukla. Acaba AKP yetkilileri siyaset yapma noktasında sıkıntı yaşıyorlar mı İzmir’de?

Seçimlerde alanda çalışmış biri olarak yanıtını hemen vereyim: Hayır, çok özgür siyaset yapıyorlar. Gönüllerinin dilediğince… Bu sonuç aslında çok doğal. Sosyal demokrat ve özgürlükçü bir partinin yasakçı, baskıcı zihniyeti savunması mümkün değil.

Gelin görün ki AKP’de işler böyle yürümüyor. İrtifa sarhoşu olan iktidar yetkilileri bu şımarık ve pervasız hallerinden vazgeçmiyorlar. Ellerinde tuttukları otoriteyi adeta tanrısal bir  güç olarak kullanıyorlar.

Tıpkı William Shakespeare’in otoriteyle ilgili dizelerinde dediği gibi...

“Otorite, insanlığa verilmiş olan yarı tanrısal bir güçtür …

Kimi zaman cezalandıran,

Kimi zaman ödüllendiren,

Cennetten gönderilen gizemli sözlerdir …

Otorite iki uçta seyreden bir sınır çizgisi gibi …” (William Shakespeare, 1623).

İktidara hatırlatmak isterim ki otoriteyi doğru kullanmak önemlidir. İki uçta seyreder… Gün gelir kendilerine de döner.