ÇINAR’A VEDA

Sonbahar hep yaprak dökümüdür ve iyiler hep erken veda eder.

Köşe yazarlığı yapmaktan onur duyduğum Gazetem Ege’nin güzel yürekli patronu, Nevin Çınar’ın sevgili eşi, usta gazeteci, değerli büyüğüm Hilmi Çınar Pazartesi gecesi hayatını kaybetmiş.

Her sonbahar acı haberler ardı ardına gelir. Yüreğimi dağlar. Usta gazeteci Hilmi Çınar’ın ve eşinin benim gönlümdeki yeri bambaşkadır. İlkler değerlidir, önemlidir, asla unutulmaz. Yazı yazmanın benim için adeta tutku olduğu bir dönemde hiç tereddüt etmeden, güzel gönülleri gibi gazetelerinin sayfalarını da bana sonuna kadar açtılar. Hilmi Bey ne yazarsam yazayım büyük bir hoşgörüyle yayınladı, destekledi. Fikri hür, vicdanı hür bir insandı.

Her veda zamansızdır ama Hilmi Bey’inki erken bir veda oldu. Eminim ki henüz yapacağı çok şey vardı. Günlük yerel gazete çıkarmak yürek işidir. Heleki arkanızda çok büyük sermayeler yoksa büyük bir mücadeledir. O İzmir’de bu mücadelenin öncülerindendi. 9 senedir hergün Gazetem Ege’yi İzmirlilerle buluşturmak için var gücüyle, ailecek çalıştılar. İzmir basını çok önemli bir değerini yitirdi. Öncelikle sevgili eşi Nevin Çınar’ın, oğulları Serdar ve Burhan'ın ve tüm basın camiasının başı sağolsun. O yattıkça Gazetem Ege var olsun.

Değerli büyüğüm Hilmi Çınar’ın bu zamansız vedası bana Nazım Hikmet’in “Giderayak” şiirini hatırlattı. Kendisine Nazım’ın dizeleriyle veda etmek isterim:

“Giderayak işlerim var bitirilecek,

giderayak.

Ceylanı kurtardım avcının elinden

ama daha baygın yatar ayılamadı.

Kopardım portakalı dalından

ama kabuğu soyulamadı.

Oldum yıldızlarla haşır neşir

ama sayısı bir tamam sayılamadı.

Kuyudan çektim suyu

ama bardaklara konulamadı.

Güller dizildi tepsiye

ama taştan fincan oyulamadı.

Sevdalara doyulamadı.

Giderayak işlerim var bitirilecek,

Giderayak.”